پروفیل به قطعاتی گفته می شود که مقطع ثابت با اشکال مختلفی دارند و با توجه به جنس و استحکام متنوعی که دارند در صنایع بسیاری مورد استفاده قرار می گیرند. در حالت کلی پروفیل ها به دو دسته توپر و تو خالی تقسیم می شوند که در ادامه به توضیح مختصری از آنها می پردازیم.
۱) تیرآهن: پروفیلی می باشد با سطح مقطع H که کاربرد اصلی آنها در ساختمان های اسکلت فلزی می باشد.
۲) میلگرد: پروفیل با سطح مقطع دایره توپر که معمولا دارای آج می باشند. کاربرد اصلی میلگرد در ساختمانهای اسکلت بتنی می باشد که به عنوان آرماتور در بتن مسلح قرار می گیرد.
۳) لوله: پروفیلی است با سطح دایره توخالی که در قطرهای متنوعی موجود می باشد.
۴) قوطی پروفیل: پروفیل با سطح مقطع مستطیل یا مربع توخالی می باشند.
۵) نبشی: پروفیل با سطح مقطع ۲ ضلع عمود بر هم است.
۶) ناودانی: پروفیل با سطح مقطع U شکل می باشد.
کاربرد انواع پروفیل
لازم به ذکر است که در بازار منظور از پروفیل همان قوطی پروفیل می باشد و سایر موارد با نام های خودشان شناخته می شوند. پروفیل ها مصارف بسیاری دارند و در ساختمان سازی، صنعت و راه سازی کاربرد دارند اما بیشتری مورد استفاده آنها در ساخت در و پنجره های آهنی می باشد. پروفیل هایی به شکل مربع و مستطیل در مقاطع کوچک جهت نرده های فلزی، در و پنجره، راه پله ها و ... استفاده می گردد اما مقاطع بزرگتر آن که به ستونی معروف هستند، در ساخت ستون و اسکلت فلزی کاربرد دارند.
از دیگر انواع پروفیل ها که محبوبیت بیشتری در بازار دارد می توان به پروفیل لنگه دری و پروفیل زد اشاره نمود. پروفیل های لنگه دری عمدتا از ضخامت های ۰/۹ تا ۲.۵ میلی متر تولید می شوند که پروفیل ۲ میل آن کاربرد بیشتری در بازار دارد. از پروفیل زد نیز برای اتصال سازه های اسکلت فلزی استفاده می شود که در اکثر موارد برای زیرسازی سقف های شیب دار در کارهای ساختمانی و افزون بر آن در کشتی سازی نیاز می باشد.
بنا بر گزارش تحلیل گران آهن پرایس در خصوص وضعیت بازار فولاد، برخی تولید کنندگان فولاد بر این معتقد هستند که ، نمی‌توان ادعا کرد که تحریم های امریکا بر بازار صادراتی ایران بی تاثیر بوده است، اما برای رسیدن به اهداف صادراتی فولاد باید تمام بخش های این صنعت از جمله بخش خصوصی و انجمن ها تا دولت با هم اندیشی بیشتر رسیدن به اهداف صادراتی را محقق کنند.
بنا بر این بازار داخلی ایران با مازاد تولید رو به رو است و اگر تولید کنندگان بخواهند کم و بیش با ظرفیتی که دارند به تولید ادامه دهند، باید به سمت صادرات پیش بروند که با توجه به تحریم های امریکا این موضوع نیز قدری مشکل به نظر می رسد، از این رو شاهد کاهش صادرات برخی از شرکت های بزرگ فولادی در کشور هستیم.
البته تولید کنندگان فولاد برای صادرات راهکار هایی پیش رو دارند و به این معنا نیست که کل بازار صادراتی آنها تعطیل شده است. بنا بر این باید به کمک دولت و بخش خصوصی و با همکاری انجمن های مربوط و تولید کنندگان به ویژه واحد های صادرات محور، بسته ای متناسب با تحریم ها تنظیم کرد.
اگر صادرات کشور کاهش یابد، بازار داخلی با کاهش نرخ بیشتری رو به رو خواهد شد. البته اگر نرخ داخلی کاهش پیدا کند، بازار های عراق و افغانستان که بهترین بازار ایران هستند، به دنبال نازل ترین نرخ از ما خواهند بود. تحریم ها آثار خود را بر جای می گذارند، اما تولید کنندگان با راهکار هایی که در پیش می گیرند، می توانند این آثار را به کمترین میزان برسانند و این موضوع در گرو همدلی و مشارکت بیشتر بخش های این صنعت با یکدیگر است. اگر مشوق های بیشتری به صادر کنندگان ارائه نشود، بازار صادراتی فولاد ایران در سال جاری با توجه به رکود داخلی و نبود بازار پایدار صادراتی رونق نخواهد گرفت.
به گزارش آهن پرایس در اخبار بازار مسکن، تابلوی معاملات مسکن شهر ها، قرمز رنگ شد. اطلاعات به دست آمده از نبض خرید و فروش آپارتمان در کشور نشان می دهد طی ۵ ماه اول امسال حجم معاملات در همه شهرها بدون احتساب تهران ۳۹ درصد نسبت به مدت مشابه در سال گذشته کاهش پیدا کرده است. شیب افت نقطه ای معاملات ملک در شهر ها طی امسال، ماه به ماه تشدید شده و نرخ رشد معاملات از منفی ۱۱ درصد در ابتدای سال به منفی ۶۵ درصد در مرداد ماه رسیده است. در هفته های اخیر قیمت مسکن در شهر های مختلف به تبعیت از تهران، کاهش یافت.
بازار معاملات مسکن در شهر های کشور در حالی با پیشروی در فاز رکود با افت حجم معاملات خرید واحد های مسکونی مواجه شده است که در عین حال درجه انجماد بازار مسکن این شهر ها در مقایسه با پایتخت کمتر است. این موضوع نشان می‌دهد چه به لحاظ تحولات ماهانه و چه از نظر تحولات نقطه ای، برودت دمای معاملات خرید مسکن در شهر های کشور به استثنای شهر تهران به مراتب کمتر از درجه انجماد بازار معاملات مسکن پایتخت است.
اگر چه بازار معاملات مسکن سایر شهر های کشور نیز که در سه فصل اول سال ۹۷ در فاز رونق قرار داشت و در یک سال ۹۷ حجم معاملات خرید مسکن در آن در مقایسه با یک سال ۹۶، معادل ۱۵ درصد، بر اساس اعلام مرکز آمار ایران و ۲۰ درصد بر اساس داده های سامانه رهگیری معاملات واحد های مسکونی رشد کرده
اما هم اکنون بازار معاملات کشوری نیز وارد فاز رکود شده است، هر چند عمق رکود در این شهر ها از شدت رکود معاملات مسکن شهر تهران کمتر است. بازار معاملات کشوری مسکن شرایطی کاملا متفاوت را با بازار مسکن شهر تهران تجربه کرد، طوری که جهت تحولات این بازار به طور کامل با جهتی که بازار معاملات مسکن شهر تهران در یک سال ۹۷ تجربه کرد متفاوت شده است.
طی تحقیقات صورت گرفته توسط کارشناسان آهن پرایس در تحلیل وضعیت بازار آهن، در سه ماه تابستان سال جاری بازار آهن شاهد دامنه گسترده ای از نوسانات جزئی بوده است که عوامل موثر بر این تغییرات را می توان به عرضه و تقاضا، عوامل سیاسی و اقتصادی، قیمت ارز، رکود بازار مسکن و غیره نسبت داد. خوشبختانه طی ماه های اخیر ثبات نسبی بر بازار آهن و فولاد حاکم بوده است اما کماکان سطح قیمت آهن آلات با قیمت های مد نظر متقاضیان فاصله دارد و پیش بینی می شود با آغاز فصل پاییز، روند ثبات حاکم بر قیمت برخی محصولات تداوم یابد. نتایج حاصل از مطالعات بر روی نوسانات قیمت در بازار به شرح زیر می باشد:
میلگرد : قیمت میلگرد از اوایل تا اواسط تیرماه شاهد افت شدید و در ادامه شاهد روند کاهشی و افزایشی و حتی گاهی ثبات بوده است.
تیرآهن : قیمت تیراهن از اوایل تیر تا اواسط آن روند کاهشی داشته ولی از اواسط تیر ماه تا اواخر ان افزایش قیمت را تجربه کرده است. از اوایل مرداد تا اواخر شهریور قیمت تیر اهن کاهش و افزایش ناچیزی داشته ولی از اواخر شهریور ماه به دلیل کاهش عرضه محصولات ذوبی قیمت ها به طرز چشمگیری افزایش یافته است.
نبشی و ناودانی: از اوایل تیرماه شاهد روند کاهشی قیمت نبشی و قیمت ناودانی بوده ایم و بازار این دو محصول به طور نسبی تا اواخر شهریور ماه روند باثبات و گاها کاهشی را سپری کرده است.
پروفیل: قیمت پروفیل از اوایل تیر تا اواسط این ماه کاهش پیدا کرده و از اواسط مرداد ماه روند سینوسی کاهش و افزایش را در پی داشته است ولی از اوایل شهریور تا پایان شهریور روند کاهشی غالب بر این بازار بوده است.
پروفیل Z: قیمت پروفیل زد از اوایل تیر تا اواسط تیر ماه روند کاهشی داشته و تا پایان شهریور با ثبات نسبی قیمت ها مواجه بوده است.
ورق سیاه : قیمت ورق سیاه از اوایل تیرماه تا اواسط آن روند کاهش داشته است و از اواسط مرداد ماه شاهد نوساناتی جزیی در این محصول بوده ایم اما روند غالب تا پایان شهریور ماه روند کاهشی بوده است.
ورق رنگی و روغنی : قیمت ورق رنگی و قیمت ورق روغنی در اوایل تیر کاهش چشمگیری داشته و تا پایان شهریور از ثبات نسبی برخوردار بوده است.
ورق گالوانیزه : قیمت ورق گالوانیزه از اوایل تیر ماه تا اواسط آن روند کاهشی داشته در اواسط تیر ماه شاهد رشد قیمت بوده و از آن تاریخ تا پایان شهریور قیمت ورق گالوانیزه روند کاهشی و با ثباتی را تجربه کرده است.
ورق تسمه آهن : قیمت ورق تسمه آهن در تیر ماه روند ثابتی را طی کرده است اما در اواسط مرداد با افت شدید قیمتی مواجه گشت و مجددا تا پایان شهریور ماه وارد فاز ثبات نسبی قیمت شد.
لوله درز دار و مانیسمان : قیمت لوله از اوایل تیر ماه تا اواخر شهریور ماه نرخ پلکانی کاهشی و ثابتی را تجربه کرده است.
تحلیلگران بر این باورند که چندین عامل می تواند گویای تغییرات بازار در نیمه دوم سال ۹۸ باشد از جمله این عوامل می توان به شروع فصل سرما، رکود بازار مسکن و نبود تقاضای موثر در بازار ،حوادث اخیر در خاورمیانه، نشست مجمع عمومی سازمان ملل و تصمیمات سیاسی محتمل که تاثیر مستقیمی بر بازار ارز و به تبع آن اقتصاد کشور دارد و همچنین بخشنامه های وزارت صنعت در خصوص تسهیل صادرات و غیره اشاره نمود. از این رو می توان بارز ترین عامل موثردر اقتصاد ایران را ناشی از تصمیمات سیاسی و تبعات آن دانست. با این توضیح که در هفته های آتی می توان چشم انداز واضح تری در خصوص آینده بازار داشت و بخشنامه های وزارت صمت و معاونت های متبوع آن در خصوص اصلاح روند صادرات نیز می تواند تاثیر به سزایی در اصلاح بازار و قیمت ها داشته باشد.
به تحلیل آهن پرایس در اخبار بازار آهن، نوردکاران در چند سال گذشته با دو مشکل اساسی روبه‌رو بوده اند که در مورد اول نبود تقاضا و دیگری به اشباع رسیدن این واحدها در پایین دست فولاد می توان اشاره داشت. البته مشکلات اساسی در بازار آهن با رکود ساخت و ساز در کشور آغاز شد. برخی واحدها در شرایط سخت اقتصادی دستمزد و بیمه پرداخت می‌کنند اما با حاشیه سود پایین و حتی با سود نکردن و گاهی با ضرر همچنان به کار خود ادامه می‌دهند چراکه نمی‌توانند کارخانه را تعطیل کنند. این درحالی است که این واحدهای تولیدی از دولت یارانه انرژی نیز دریافت می‌کنند.
موضوع دیگر این است که در سال‌های گذشته تولید کنندگان چندان به ارتقای کیفیت محصولات خود توجه نکرده‌اند و اصولی متناسب را برنگزیدند. این درحالی است که اگر این واحدها روی کیفیت محصولات خود بیش از پیش تمرکز می‌کردند، با توجه به رکود بازار داخلی می‌توانستند به سمت صادرات بیشتر گام بردارند. بنابراین برخی واحدهای صادرات قابل‌قبولی ندارند زیرا از یک‌سو به‌طور معمول محصولات آنها کیفیت مطلوبی نداشته و از سویی در بازاریابی خارجی هم عملکرد ضعیفی از خود نشان داده اند. موضوع قابل‌توجه اینکه فناوری و تجهیزات بیشتر این واحدها فرسوده و قدیمی بوده و این موضوع سبب افزایش هزینه‌های تولید نیز گشته است. درحال حاضر نیز اگر فولادساز بزرگی مانند ذوب‌آهن اصفهان تولید خود را فقط به داخل اختصاص دهد، سایر نوردکاران به‌طور کلی باید تعطیل کنند.
البته مشکلات دیگری چون پراکندگی ِواحد ها در سطح کشور سبب افزایش هزینه‌های حمل و نقل و هم چنین عرضه مازاد در برخی واحد ها هم چون شرکت فولاد هرمزگان نسبت به تقاضا تاثیر عمیقی بر روند بازارآهن گذاشته
است. در واقع پدیده فوق نشانگر آن است که مشتریان بازار در حال از دست رفتن می باشند و با این بی‌تدبیری ها اندک توانایی صادراتی را هم از دست خواهیم داد.