بنا بر گزارش تحلیل گران آهن پرایس در خصوص وضعیت بازار فولاد، ایران توانسته در سال های اخیر در بازار تجارت جهانی در بخش فولاد به رشد و پیشرفت دست پیدا کند، به طوری‌که صادرات فولاد ایران از یک دهم درصد کل تجارت فولاد جهان به ۱/۵ درصد رسیده است و شاید به همین علت دولت آمریکا تصمیم به نشانه گرفتن صنایع فولادی و فلزی کشور است.
از این رو باید خاطر نشان کرد که صنعت فولاد مانند نفت نیست که بتوان با سایر کشور های تولید کننده جای آن را پر کرد، چرا که تولید فولاد پیچیده، کیفیت آن بسیار مهم، هزینه های حمل آن بالا و قیمت های آن نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است. این در حالی است که فولاد ایران با کیفیتی بالا و قیمتی مناسب با هزینه حملی پایین و از طریق کمترین مسافت ها در اختیار خریداران قرار می‌گیرد و جایگزینی آن کار آسانی نیست.
بنا بر این در شرایط تحریم، ادامه رشد صادرات فلزات، در کنار کاهش صادرات نفتی، می‌تواند اهمیت درآمد های ارزی صنایع فلزی را برای ایران بیشتر کند و شاید به همین دلیل آمریکا به دنبال ممانعت از تحقق چنین هدفی است. با این حال طبق نظر کارشناسان بازار تحریم های یک جانبه نتوانسته تأثیرات زیادی بر صادرات فولاد و فلز کشور داشته باشد زیرا کشور های هدف صادرات از تحریم های آمریکا تبعیت نمی‌کنند.
در تحریم های جدید آمریکا بر صنایع فولاد و فلز کشور نیز تعداد دیگری از شرکت ها به لیست تحریم ها اضافه شدند که تأثیر زیادی بر صادرات کشور نخواهد داشت. این اتفاق تنها می تواند قدرت چانه زنی خریدار را بیشتر کند و انتقال پول با هزینه های بیشتری همراه باشد.
تحریم های جدید جای نگرانی جدی برای صنایع کشور ندارند بلکه مشکل اصلی از داخل کشور و به دلیل سوء مدیریت در وزارت صمت است که باعث شده برنامه ریزی برای تولید ۲۸ میلیون تن تولید به ۲۶ میلیون تن برسد.